Werkende Moeder Burn-out - Stop met Alles Perfect Willen

Werkende Moeder Burn-out - Stop met alles perfect willen

Je laptop staat open op de eettafel tussen de half opgegeten boterhammen. Je probeert een belangrijke mail af te maken terwijl je peuter aan je been hangt. Straks die presentatie voorbereiden tijdens het middagdutje. Vanavond nog even doorwerken als de kinderen slapen. Dit is geen uitzondering. Nee erger nog, dit is je nieuwe normaal sinds je terug bent van verlof.

29% van de Nederlandse moeders valt uit in het eerste jaar na zwangerschapsverlof. De helft daarvan langdurig. Je dacht dat jij dat niet zou worden. Je had het allemaal uitgedacht: kinderopvang geregeld, werkafspraken gemaakt, partner ingepland.

Maar niemand vertelde je dat je niet kunt werken alsof je geen kinderen hebt. En ook niet kunt moederen alsof je niet werkt.

Als je dit leest terwijl je eigenlijk pauze hebt maar doorwerkt, terwijl je je schuldig voelt over beide rollen, terwijl je uitgeput bent maar niet weet hoe het anders moet – dan is dit artikel voor jou.

De onmogelijke vergelijking als werkende moeder

Elke werkdag begin je met een oneerlijk gevecht. Je meet jezelf tegen die collega zonder kinderen die tot 20:00 kan doorwerken. Tegen die andere moeder die altijd zo relaxed lijkt. Tegen je oude zelf die dit allemaal makkelijk aankon.

"Vroeger deed ik dit met twee vingers in mijn neus." Vroeger had je ook 8 uur slaap. Vroeger hoefde je niet om 16:47 te sprinten naar de opvang. Vroeger was je brein niet constant bezig met de vraag of je wel genoeg bananen in huis hebt.

Je scrollt door LinkedIn en ziet power moms die om 5:00 opstaan voor hun morning routine. Die een bijgerecht business runnen tijdens het verlof. Die stralen op teamuitjes terwijl jij blij bent als je zonder babykots op kantoor aankomt.

Wat je niet ziet: de babysitter die die morning routine mogelijk maakt. De partner die fulltime thuis is. De oma om de hoek. Of simpelweg: de burnout die drie maanden later volgt.

Het Systeem is Broken (Niet Jij)

Laten we eerlijk zijn: het Nederlandse systeem is niet gebouwd voor werkende moeders.

We hebben een arbeidscultuur waarin aanwezigheid nog steeds belangrijker is dan output. Waarin de norm fulltime is, maar kinderopvang om 18:00 sluit. Waarin vergaderingen om 16:30 worden gepland "omdat dat nog net kan".

Je manager zegt dat het allemaal bespreekbaar is, maar rolt met haar ogen als je weer voor een ziek kind thuis bent. Je krijgt te horen dat je prioriteiten moet stellen, maar alles is urgent. Je mag thuiswerken, maar mist daardoor belangrijke gesprekken bij de koffieautomaat.

En dan hebben we het nog niet eens over de mentale load gehad. Je bent niet alleen werknemer en moeder. Je bent ook:

Project manager van het hele gezin
Voorraad beheerder van de luiers/melk/snacks
PA van twee kleine dictators
Event planner voor verjaardagen en play dates
Nachtverpleegkundige
Conflictbemiddelaar tussen peuters
Chief Happiness Officer voor iedereen behalve jezelf

Je brein draait 24/7 op volle toeren. Tijdens die belangrijke presentatie bedenk je dat je kind nieuwe schoenen nodig heeft. Tijdens bedtijd bedenk je wat je morgen tegen je baas gaat zeggen. Er is geen off-knop.

Je manager zegt dat het allemaal bespreekbaar is, maar rolt met haar ogen als je weer voor een ziek kind thuis bent..."

De 7 Signalen dat Je Richting Burn-out Gaat

Herken je jezelf in deze signalen? Dan is het tijd voor actie.

De zondagavond paniek
Je krijgt fysieke stress bij het idee van maandagochtend. Je maag knijpt samen. Je slaapt slecht. Je fantaseert over ziek worden (maar niet te ziek, want dan moet je voor de kinderen zorgen).
Laptop als Levenspartner
Je laptop gaat mee naar bed. Naar de wc. Naar het park. Je checkt mail tijdens Nijntje. Je beantwoordt Teams tijdens het koken. Grenzen? What grenzen?
"Mama is even bezig" op repeat
Deze zin is je nieuwe mantra geworden. Je ziet de teleurstelling in hun ogen. Je belooft straks tijd te maken. Straks wordt later. Later wordt nooit.
Ziek = Doorwerken met koorts
Je bent ziek maar meldt je niet ziek. Want vanuit huis kun je toch wel wat doen? Met een kind op schoot, koorts en hoofdpijn beantwoord je "alleen de urgente mails". Spoiler: alles voelt urgent.
Het kortste lontje van nederland
Je snauw tegen je partner over een openstaand kastje. Je wordt irrationeel boos omdat je peuter haar schoenen niet aan wil. Je huilt omdat de melk op is. Alles is too much.
Basis Self-Care bestaat niet meer
Wanneer heb je voor het laatst rustig gegeten? Water gedronken? Naar de wc gegaan zonder haast? Je lichaam is een machine die moet presteren, geen tempel die verzorging nodig heeft.
"Even volhouden tot..." T
ot het project klaar is. Tot de zomervakantie. Tot ze naar school gaan. Tot het weekend. Er is altijd een eindpunt in zicht, maar er komt steeds een nieuwe deadline voor in de plaats.

Je snauw tegen je partner over een openstaand kastje. Je wordt irrationeel boos omdat je peuter haar schoenen niet aan wil. Je huilt omdat de melk op is. Alles is too much."

Mijn Eigen Crash

Ik had net een slecht nieuws gesprek over mijn moeder gezondheid gehad. Ik balanceerde de laatste twee jaar al aan zijde draadje een fulltime baan, inclusief reizen en veel verantwoordelijkheid en twee kleine (b)engeltjes thuis waar ik het gevoel had altijd te kort schieten. En wat deed ik met het slecht nieuws gesprek? Het drong niet tot mij door? Mijn muur was te hoog opgebouwd. Ik deed nog een functioneringsgesprek, een strategie bespreking. En pas toen ik daarna een vriendin belde brak ik.

Dit was mijn leven geworden. Vroeg op. Eten van de restjes van mijn kinderen. Werken tot 23:00 om te bewijzen dat ik nog steeds committed was. Schuldig voelen naar mijn kinderen overdag, schuldig voelen naar mijn werk 's nachts.

Ik had een top baan. En ik combineerde het allemaal! Ik "had het gemaakt". En toch zat ik daar, volledig kapot, realiserend dat dit succes niet voelde als succes. Dit voelde als falen met een goed salaris.

De keuze die volgde, helaas pas maanden later – carrière of gezondheid – is een keuze die geen enkele moeder zou moeten maken. Maar ik maakte hem. Ik koos voor mezelf. Voor mijn kinderen. Voor leven in plaats van overleven.

De weg terug - Praktische Survival Strategieën

Van overleven naar leven met werk én kinderen is mogelijk. Niet makkelijk, maar mogelijk.

De "Good Enough" Revolution
Ik stopte met perfectie nastreven. 70% presteren werd mijn nieuwe 100%. Die presentatie? Good enough. Die lunch? Boterham is prima. Dat verjaardagspartijtje? Cake van de Jumbo, niet homemade. Weet je wat gebeurde? Niemand merkte het verschil. Behalve ik. Ik kon weer ademen.
Grenzen Stellen Alsof Je Leven Ervan Afhangt Want dat doet het.
Mail notificaties uit en niet checken na 1900, Werktelefoon in de la (ja, echt), Vrijdag = geen meetings, "Nee" zeggen zonder uitleg
De wereld stortte niet in. Integendeel.
De Eerlijke Conversatie met je Werkgever Ik stopte met doen alsof alles lukte.
Script dat werkte: "Ik kan uitstekend werk leveren binnen deze uren: [jouw uren]. Daarbuiten ben ik niet beschikbaar, tenzij het echt een noodgeval is. En nee, een deadline die al drie weken bekend is, is geen noodgeval."
Het Dorp Activeren
Boodschappen laten bezorgen (game changer), Tijdelijks voedzame kant en klaar maaltijden, Schoonmaakhulp (geen luxe, overleving, Partner die echt 50/50 doet (revolutionary!), Oma's, oppas, buurvrouw, buurmeisjes inschakelen zonder schuldgevoel. Zowel voor even een uur voor mezelf als voor echte afspraken.
De Energy Audit Ik schreef een week lang op wat energie gaf en wat kostte.
Shocking results: Die ene collega die altijd zeurt? Energy vampire - contact minimaliseren, Die ochtendroutine met de kids? Energy giver - beschermen, Die "leuke" borrels? Energy drain - skip. Alles wat meer energie kostte dan opleverde, schrapte ik of minimaliseerde ik.

Voor Werkgevers

De Reality Check

Dit is wat het kost als een werkende moeder uitvalt:

Vervangingskosten: 50-200% van jaarsalaris
Kennisverlies: onbetaalbaar
Teammoraal: gekelderd
Reputatie als werkgever: geschaad

Dit is wat het kost om haar te behouden:

Flexibiliteit in uren
Resultaat boven aanwezigheid waarderen
Thuiswerk echt faciliteren
Meetings tussen 9:00-16:00 plannen
Part-time niet als minder committed zien

Do the math.

Je nieuwe definitie van succes

Succes is niet meer alles kunnen. Succes is kiezen wat je (voor nu even) laat vallen.

Mijn huis is vaak een chaos. Mijn haar zit zelden goed. Ik mis soms netwerkborrels waar ik echt bij had moeten zijn.

Maar ik kies wel mijn momenten. Ik ben er bij bedtijd. Ik zie ze opgroeien. Ik werk met plezier aan dingen die ertoe doen. Ik help andere moeders deze balans te vinden. Ik ben niet perfect, maar ik ben present.

Je kinderen zullen zich niet herinneren dat je elke deadline haalde. Ze herinneren zich dat je er was op de momenten dat er toe deed.

Je hoeft niet te kiezen tussen een goede moeder of een goede werknemer zijn. Je mag gewoon good enough zijn in beide. En dat is meer dan genoeg.

Dit hoef je niet alleen te doen

Ben je moe van het jongleren? Voel je dat je richting die burn-out gaat? Als je in dit artikel jezelf herkent, als je denkt "dit ben ik" – dan is het tijd voor hulp.

Bij The Motherhood Movement help ik werkende moeders zoals jij. Geen oordelende adviezen. Geen onrealistische tips. Wel bewezen strategieën en een sprikkel van realistische verwachtignen.

Je bent één gesprek verwijderd van de eerste stap naar een leven waarin je kunt ademen.

Boek een gratis kennismaking - Investeer 30 minuten in jezelf. Je bent het waard.